Eğer ki hayat kâle alınır ve hiçliğe tercih edilebilecek bir şey olsaydı, o zaman hayatın çıkış kapısı bu denli korkunç bekçiler olan, ölüm ve ölüm korkusu tarafından tutulmazdı. Ama bu korkunç hayata, olduğu bu korkunç haliyle kim dayanabilirdi ki, ölüme giden yol bu derece dehşet verici olmasa? Kim katlanabilirdi ölüm düşüncesine? Kim katlanabilirdi yaşamaya, eğer ki ölüm yolu tatlı olsa! Yine de iyi olan bir şey var ki, o da hayatın ötesini herkesin bir gün göreceğidir.
hayat aslında ölümün bir parçası. ne yürek ne emek ne hayal kırıklığı sadece sözcükler boğazımda neler yapcagımı bilmediğim bir durumda nasıl bileceksin ki? nasıl anlıcaksın ki? nasıl bir dünya bu hayat bu mu bu mudur? hayatın içindeki ölüm. ölüm yaşamak mıdır. özlemeyi yaşamak ölüm değilmidir aldatılmayı yaşamak ölüm değilmidir. ölüm tek ölüm müdür? hayatın içindeki ölüm bu değilmidir? özlemek midir? aldatılmak mıdır? sen özlemekten ölmücek misin hayattayken? aman arkadaşlar siz özlemekten ölmeyin hayattayken.
