hayat beyaz başlar önceleri, hem de bembeyaz. bildiğin beyazlarada benzemez üstelik. sonradan sonradan biz bu beyazı yaptığımız seçimlerle veya yanlışlarla siyahi tonlara doğru yaklaştırırız. hayatın başlangıcı ile sonunda ki renk tonu ne kadar az ise hayat o kadar güzel sonlanmıştır bizim için. siyah renkte ki sonlanmış bir hayat ise acılarla ve hüzünlerle geçmiş bir hayatı temsil eder.
doğduğunda renksiz yani anlamsız. hiç bir şeye anlam yüklemeden bakıyoruz çünki o dönemlerde.
çocukken gökyüzü mavisi. her yer o kadar güzel ki. koş oyna zıpla gez toz. yaramazlık yap.
gençlikte toz pembe. akıl br karış hatta on karış tepede her yer toz pembe oh hayat ne güzel.
yetişknlikte tozu kaybolmuş pembe. artık o toz yerini biraz daha netliğe bırakır.
orta yaş ve üzerine gri. yani artık herşey yine renksiz. bazende kırmızı. şiddet içerikli yani.
yaşlılıkta yine renksiz. bu kez herşeye anlam yükleyerek bakıyoruz ama.
