ara sıra sessiz ortamlarda insanın aklına düşen farkındalıktır. yani bakıyorum istanbul'dad bir semtte oturuyorum. liseden beri tanıdığım arkadaşım çekyatta uzanmış uyuyor. ben sözlükteyim, siz varsınız. tanımıyorum lan sizi. çay var elimde. yaprak kurutulmuş sonra kaynar suya atılmış... tekrar ıslandı ya lan. yarın sınav var. birileri bana milletler arası umumi hukuk hakkında şeyler soracak. bak devletler bir şeyler falan yapıyor birbirine. sonra bunları soran adam zaten cevapları biliyor. hani egosunu mu tatmin ediyor... bir de not verecek geçersem başka insanlar bana başka kendi bildikleri şeyler soracak.
her insan kişisi hayatının bir bölümünde bu cümleciği kullanmıştır.. mesela " daha dün liseliydik şimdi üniversiteye hazırlanıyoruz hayat ne acayip yahuu " gibi durumlarda sıkca kullanılır.
insanın kendisini bir an dondurup çevresinde olan biteni gözlemlediğinde söyleyeceği söz. bu insanlar ne yapıyor, ben kimim, burda bulunma amacım ne gibi sorular geliyor insanın aklına. o zaman her şeyin anlamsız, boş olduğu düşünülüyor. çalışan bir sistemin parçalarına tek tek bakarak hepsine düşen görevi izlemek gibi birşey.
