Hayat mahsulü hayatımın, hayatınızın toplamından çıkan ürün, sonuçtur ki şöyledir:
Yazmak istediğinde bana, yaz özgürce
Ağlamasın bulutlar sen giderken arkandan
Toz grisi gökyüzünün gözleri dolu dolu
izliyor gidişini kuşlardan bir şemsiye.
Mektuplarca dökülür yalnızlığım peşinden
Sen ölü, ben melanet kuyusunda çürüyorum
Kör ettim gözlerimi sen kokan duvarlara
Lal ettim sözlerimi, üzmesinler seni diye.
Gelmek istediğinde bana, gel sebepsizce
Sarsılmasın deprem misali, güvenin sonradan
Gözlerin, fark etmediyse ayrılığı gecelerde, koyu koyu
Yalvaracak ayakların sana, getirecek seni yine.
ilmeklerce sökülür mahkumiyetim yüreğimden
Dün gibi, bugün de sıcaklığınla yürüyorum
Sen ettim sensizlikleri, zerk ettim damarlarıma
Çığlık ettim sessizlikleri, uçurdum göz yüzüne. **
