bir arkadaşım benim hayatımı kurtarmıştı. yukarıdaki hikayeden aklıma geldi. yurdun en üst katında camın dışına çıkmıştım. tam bastığım yerde çıkıntı var zannedip ayağımı atarken kolumdan tuttu. yanlışlıkla düşüp ölecektim. ne kadar sefil bir ölüm. altıncı katta camdan dışarı çıkmışım sebebi yok.
denizde kolunda can simdi olan 3-4 yaşında çocuğu dalgaların açığa çekmesiyle annenin peşinden gitmesiyle olacak trajediye engel olmuştum.
anne ve çocuğunu kıyıya çıkarmıştım ama az daha beni boğacaklardı.
az daha kadının eşi ile de kavga edecektim.
kadın suda panik yapıp bana sarılması beni de boğma tehlikesine karşı, sen çocuğu tut kendini bana bırak çırpınma panik yapma dememe, tüm uyarılarıma rağmen çırpınma sarılmaya kalkmasıyla ona sağ kroşe çekmiştim.
gözü morarmıştı.
durumdan habersiz eşi bunu kim yaptı deyince kadın bana bakmıştı, adam hışımla üzerime gelirken oradakiler durdurmuştu.
neyse, eşi durumu öğrenince teşekkür etmiş ve ailece tatil arkadaşı olmuştuk.
sanırım kadın ailesine arkadaşlarına "yok eşim vurmadı" diye epey dert anlatmak zorunda kalmış ve tatilde fotoğraf çektirememişti.
Komşum kalp krizi geçirmiş can havliyle pencereden yetiş diyebildi. Kapıyı kırıp ilacını yetiştirmiştim. Sonra ambulans geldiğinde sağlıkçı arkadaş tebrik etmişti az daha geç kalsan ölürdü diye.
