buradaki "hiçbir şey" dağlar, taşlar, yeryüzü, gökyüzü vb. şeyler değildir... buradaki "hiçbir şey" insani tüm özelliklerin yani, duygu, düşünce, delilik, açgözlülük, itaatsizlik, karşı çıkma, yok etme, acı, hüzün, mutluluk vb. şeylerdir...
hayat ölüm denilen çaresiz o sona boyun eğdirilirken bir başka el tarafından yine o kişinin verdiği akıl ve mantıkla yaşadığı her anın daha ilerisini düşünerek hem kendisini hemde etrafındakileri bir adım daha ileriye götürmüş ve götürmeye çaba gösterir ve bunun sonu yoktur... bu olay sonsuza kadar sürer... herkesin sonsuzu da hayatının bittiği yerdir...
Dünyanın ve insanoğlunun başına ne geldiyse bu mantık yüzünden gelmiştir. Hayatın kendisi ile başlayıp kendisi ile bittiğini düşünen milyonlarca insan savaşlar ile birbirlerini öldürmüş, doğaya tarifsiz zarar vermiştir. Aynı şekilde metalarn sonsuz olduğunu düşünen zihniyet kapitalizm gibi bir ekonomi-politiki siyasallaştırıp insanları tüketim kültürü içerisinde üretim çılgınlığı besleyen sermaye yiyicileri pozisyonuna sokmuştur . Evet metaların ve hayatların sonu yoktur ancak kapitalizmin - emperyalizmin egemen olduğu insanlık tarihinde bu sonsuzluk aslında insanoğlunun ve dünyanın sonunu hazırlayan ana etmendir. işi kaderciliğe bağlayıp pasif kalarak savunma refleksi göstermekte olsa olsa bunu kabullenmektir.
