hayatı çok güzel anlatan bir şiir. can yücel diye biliyordum ama bir can baba uzmanı uyarınca araştırdım halil çalışkan diye birine aitmiş. ben internetin yalancısıyım.
hayat ertelenmez
daha doğar doğmaz anlamalıydın
her şeyin er ya da geç bir sonu olduğunu
zamanı geldiğinde çıkıverdin sahneye
sonu meçhul bir oyuna açılınca perdeler
doğup başladın sen de herkes gibi ölmeye.....
çok geçmeden öğrendin ertelemeyi
şımarıp da babanı az bekletmedin
baba diyebildiğini duyması için
ve diz üstü süründün aylarca usanmadan
kucak açıp koşmanı beklerken sevdiklerin
insan istemese de geçiyor işte zaman
artık sen o evin yumurcağı değildin
derken bir listeye yazdırdılar adını
her sabah"burda mı" diye sordular
sense hep "bugün nasıl bitecek" diye
yaşamayı ertelerken geçti güzelim yıllar
son akşama bıraktın her seferinde
kabus gibi sınavlara hazırlanmayı
götürdü bak doğruları yanlış cevaplar
planlar yazmaktan yıprandı parmakların
ondan çalamayışın hayalindeki sazı
tüm zor başlangıçları yarınlara bıraktın
sana birşey öğretecek olsa yarınlar:
hayat bu, ertelenmez
gidip başkasına yar oldular
sevip de bir türlü söylemediğin kızlar
sen yeni düşler kurarken yatağında
hayallerini çaldı zalim hırsızlar
sensiz gecelerde üşüdü sevdiklerin
sense terleyip durdun kaygıların koynunda
paylaşmalıydın oyysa,servetin yalnız bugün
yarınlarsa meçhul,gelmedi daha
alnında dünden emanet kırışıklar
yaptıklarına dair paşmanlıkların izi
yapamadıklarınsa birer mıhtır aklında
çekip de gidenler unutulsa da biraz
yaradır hep aramızda yaşanamadan kalanlar
hayatta keşkelere yer yoktur ama
keşke bildiğin kadar yapabilseydin
haykırabilseydin haklı olduğun kadar
haksız olduğundaysa,susabilseydin
ve annene o gülü uzatmak için
keşke o kadar çok beklemeseydin
çünkü güller annelerin ellerinde güzeldir
kimsesiz bir mezar taşında değil
bir kulak ver ne diyor,toprağa eğil;
hayat bu,ertelenmez!
ömründen çalarmış hep,yarını bekleyenler
çaldığın sadece yarınlar değil
bozdurup sıhhatıni nakde çevirdin
aksini yapacaksın ilerde muhtemelen
şu yokuşu çıksan ne gam ne keder
belki tüm insanlığın elinden tutacaksın
anlatma,biliyorum çok iyi olacaksın;
düzen tutturuncaya dek yaşarsan eğer
ama dedim ya dostum hayat ertelenemez
zamansız ve rötarsız gelecek bir gün ölüm
susturacak sazları acı bir siren
son bir fırsat şöyle dursun düşlerin için
ihtimal ki vaktin öyle bol olmayacak
gözlerini kapamaya yetecek kadar
donuk bakışların anlatacak tavana
yapılacak ne çok işlerin vardı daha
üzülüp beklemekten fazlasını yap artık
haydi bütün yüreğinle doğrul yerinden
bir adım, bir özür, belki de bir tebessüm
ama ne olursun daha fazla bekleme
ve bekletme daha fazla
hayat bu, ertelenmez...
--spoiler--
hayatta keşkelere yer yoktur ama
keşke bildiğin kadar yapabilseydin
haykırabilseydin haklı olduğun kadar
haksız olduğundaysa,susabilseydin
ve annene o gülü uzatmak için
keşke o kadar çok beklemeseydin
çünkü güller annelerin ellerinde güzeldir
kimsesiz bir mezar taşında değil
bir kulak ver ne diyor,toprağa eğil;
hayat bu,ertelenmez!
--spoiler--
