allah kimseye yaşatmasın. bu mezara girmek için insanları sevmeniz yeter. ve o insanların size zarar vermesi veya ölmesi. anneyi, babayı, kardeşi, sevgilini, eşini kaybetmek... zor hemde çok zor.
bir diğeri ise ; değer verdiğiniz kişilerden aynı değeri görememek. bunun kısa yolu hepsine okkalı bir siktir çekmek. ama gel gör, gönül bu. peşinden sürüklenir durursunuz.
acı çekmek çok kolay. ama her acının bir zamanı var. hepsi azalıyor kabul etmek istemesekte. ben tamamen ruh halim düzgün ve yaşama hevesiyle dolu yazıyorum bunları. bana zarar verecek insanlarda yok artık hayatımda. allah sevdiklerinize ve sevdiklerime uzun ömürler versin.
