göbek kordonunu kendi kesenlerin mottosu...
yaşamını derin sancılar içinde geçirenlerin,tutunamayanların, hayatı kötü bir tesadüf,can sıkıcı bir rastlantı gibi yaşayanların,ben bu dünyaya çocuk getirmek istemiyorum şımarıklığına sığınmadan ruhlarına giysi olsun diye ruhları ile birlikte dünyaya gelmiş cılız çelimsiz ve belki veremli çocukluklarını ömür boyu koruyup kollayıp yaşatmaya çalışanların, akşamları bir damla ılık şekerli şerbet veremeyi ihmal etmeyenlerin hıçkırığı...
hayatı kötü, pis, çekilmez olanların ürettiği ilk duyulduğunda insana güzel bir sözmüş gibi görünen fakat hayata kahredenlerin sığındığı matrak bir söz
inanmıyosan babana sor. o bulaştırdı sana da annenle beraber denebilecek kadar açık önerme. ne derece güçlü ve doğrudur tartışmayalım, babama kızıyorum zaten.
