hayat boyunca yalnız kalmaktır. arkadaşsız, dostsuz. tek başına. yalın olmaktır.
küçüklükten başladılar dışlamaya. onlar gibi güzel örgülerim yok diye. onlar oyun oynarken arka sırada oturmaktı tek yaptığım şey. sonra yaşıtlarıma göre uzun boylu ve kiloluyum diye başladılar dışlamaya. arkadaşlığın boy kilo oranına göre yapıldığını bilmiyormuşum demek. biraz daha büyüyünce başarılıyım diye dışladılar. mahlasımız inektir. sevilmeyiz. sonra sınıftaki tipi normal bir çocukla çıkıyorum diye dışladılar. haset midir anlamam.
bir ara arkadaşım oldu. güvenilir sanmıştım. onlar sömürüp gittiler.
hayat boyu yalnız kalmak. nedense bir türlü frekanslar uymaz çoğunlukla. o aranılan adam olunamaz.
genç olunca bir bakarsın uzun boylu güzelsin diye dışlarlar. kendi kusurları ön planda olmasın diye. yada zekisin diye istemezler seni. sadece dizi izledikleri ortaya çıkmasın diye.
bir ara paran çok diye dışlanırsın, bir ara paran yok diye.
güzel giyinsen atarlar kenara çok gösterişli diye, sallasan giysisi paspal derler dışlarlar.
sadece kendim oldum.
yediremediler, yetiremedim. sadece bir kere arkadaşım oldu. ne kadar tuhaf. onu da 18 yaşımda buldum. ve kaybettim.
sebebi benim özel hayatıma burnunu sokmasıydı. ikili ilişkime karışmasıydı.
fazla yalnız bırakılmıştım demek. böyle bir arkadaşlığı kaldıramadım.
ortam insanı olmazsın, kimseye kendini beğendirme çabasına girmezsin. popüler değil diye dışlanırsın.
ezik tabelasını yapıştırırlar sırtına.
çok sert olursun, yaklaşamazlar. bu sefer suçlu sen olursun.
sert durmak lazımdır ki, ilk darbede yıkılmamalısın.
her insan yalnızdır demeyin. yalandır bilirim.
bazı insanlar vardır, toplumun dışında kalırlar. bazısı kendini demiryoluna atar, bazısı bileklerini keser,
bazısı yaşamaya çalışır.
birkaçı da aşık olur.
sonra o döngüye katılırlar. tren mi koparsın, sen mi kes?
yalnızsın işte, kabul et. herkes yazın gezerken sen 3 ay çıkmadın evden. tak başına oturdun deniz kenarında. tek başına içtin. üzüldüğünde arayacağın dostların olmadı. kimse 'sen dur atlayıp geliyoruz' demedi.
acı mı? artık değil. aynı yerden darbe alınca hissizleşiyor insan.
birilerinin arkasına saklanmadan yaşamanın sonucudur. kırılgan ağlak kız olmadan, sürekli birilerinden sana çikolata yağmaması. kimseden ilgi beklemedim. fazlasından nefret ettim. kişiliğime oturtamadım. annem bile beni kolayca kucaklayıp öpemedi. arkadaşlarım bana sarılıp oturmazlar. nefret ettim temastan. bir gün bayıldığımda bile, kendime geldiğimde ilk yaptığım ayağa kalkıp ben iyiyim diyip en köşeye oturmaktı. herkes kırılgan insanlara nasıl davrandığının farkında değil. ben ise o kadar sert durdum ki, "ona bir şey olmaz" dediler hep. "o halleder". yanımda arkadaşım "üşüdüüm been" derdi, herkes onun peşine pervane olur, kahveler yapılır, battaniyeler örtülür. ben donsam dahi üşüdüm diyemem. bazen bir arkadaşım anlar. sormaz. sadece anlar.
19, 20 kaç yaşımda olursam olayım gerçek beni kimseye açamadım. dert anlatmayı beceremedim. destek alamadım bu yüzden. "neden" dediler, "anlat ne oldu?" hep "bişey yok" diyenlerden oldum. 6 yaşında tacize uğradığımı ilk defa 13 yaşımda söyleyebildim. birinin beni kırdığını, çocukken oyun oynarken nasıl hakkımın yendiğini. kendimi savunacak kadar bile konuşmadım. hakkımı savunmayı bile 19 yaşımda öğrendim. mesleğim olmasa onu da beceremezdim.
bir gün aşık oldum, sevdim, sevildim. ve yine konuşamamaktan kaybettim. ben böyleydim ben böyleyim diyemediğim için. konuşmaktan korktuğum için. anlatamadığım için.
temasta bulunamıyorum. konuşamıyorum. kim benim yanımda duracak? beni seven her adamı en uzağa kaçırdım. en aşık olanı bile gitmeyi seçti. tüm iyi huylarım, özelliklerim. ne varsa. hiçbir işe yaramıyor.
arkadaşlarım var. bir gün olmayacaklar. sağlam bağlar kuramıyorum. onlara yardım ediyor, dertlerini dinliyorum. bana ufak bir minnet duygusuyla bağlılar. memlekete gittiler. arada nasılsın diye mesaj atıyorlar. iyiyim diyorum. başka bir şey demedim ki hiç.
hayat boyu yalnız kalmak bazen kader.
artık kabulleniyorum.
gene de yaşamaktan mutluyum.
iki yüzlü sözünün eri olmayan insanla, yalansız yaşayamayan birisiyle, senin değer verdiğin kadar değer görmediğin insanla, ona yaptırımlar uygulayacak onu sıkacak kadar sevdiğin ama ihanet edecek kadar karaktersiz biriyle, içinde veya işinde kaşarlanmış birisiyle, sürtmeyi seven ve oynaşmayı seven birisiyle olmaktansa ömür boyu yalnız kalmak daha iyidir.
