Erkin koray'ın en güzel şarkılarından bir tanesi.
insanı ayrı bir kafaya sokar,içki aratır,sigara yaktırır,hüznü içinize işletir. Daha ne olsun ki? Bir şarkı neyi verebilecekse daha fazlasını verir,bir o kadar da alır.
sanırım ölüyorum ya. sokağa koşar adım çıkıp, kendimi arabaların önüne atasım geliyor. kafamı hangi sivri köşeye vursam? içip içip hangi pis köşeye sinsem? burnumu, gözlerimi hangi koluma silsem?
bi şarkı bu kadar can azaltmamalı. içim şişti erkin baba be!
heyt! depresyona sokar insanı, bağıra ağlaya söylenesi... elektronik bağlama ağlıyor biz nasıl dayanalım. erkin baba elektronik bağlamayı yapınca orhan babaya vermiş biliyorusnuz. yıllar sonra üstad ankara havalarında rezil olacağını bilsem yapmazdım mereti demiş.
