hayat ;
insanin yasadiklari,yasamadiklari,gordukleri,gormedikleri hersey kafa karistirmaya bir nedendir.zor gelir yasam cozulmesi zor yetiskin bulmacasi gibidir.esasinda o kadar basittir ki,gelen otobus giden kiz gelen erkek olen anne terkeden baba hepsi gelir gecer ve yaslanir insan.hayat yine oradadir.sadece vakit azalmistir.onumuze koyulan bir yemektir belki de yasamin gercek felsefesi,geliyor yeniyor ve bize yalnizca tuzunu biberini katmak kaliyor ya da kendi yemegini yapmaktir evet belki de budur en dogrusu.kendi yemegini kendi pisirmeli insan,her adiminda emegi olmali hersey kararinca ve sevdiklerini de dusunerek pisirilmeli,yakmadan,ne cok aci ne de cok tatli olmali,kararinda kalmali.sofraya geldiginde gulumsemeli insan -iste bu benim hayatim-demeli.-herseyini ben yaptim ,kimseye ihtiyac duymadan,kendi irademle yaptim-demeli.sevdikleriyle paylasmadan yanina bir yudum su eklemeli,hazmetmeli de insan.doymadan kalkmasini bilmeli kimi zaman.
- hayat bir tabak yemektir.
- ben niyetliyim almayayim.
- neden?
- öyle ya da böyle bitmeyecek mi tabaktakiler? bitirmezsek arkamizdan aglamayacak mi? o vakit el sürmesekte olur.
- himm, yani bir lokma bir hirka felsefesi diyorsun.
- hayir cekirge, sadece su gunlerde dersu uzala gibi takılıyorum.
kene adlı sevilen çizgi dizinin bir bölümünü hatırlatır bu söz.
--spoiler-- keneye rahat vermiyen mısır kafalı adam kenenin kafasından türlü sebzeler çıkmasını sağlamıştır ve kenemiz de bölüm sonunda yardımcısı artura şöyle bir hayat dersi vermiştir
biliyor musun artur hayat bir sebze salatasına benzer sen de içerideki mısır tanesisindir çok zaman karıştırılırsın,yerin değiştirilir üstüne bir yağ ya da başka bir sebze çıkar ancak sen her zaman mısırsındır ve salata tabağı her zaman salatalıdır.
--spoiler--
güzel bir benzetmedir. bazı insanların yemeğine, pul biber, fazlasıyla boca edilmiştir. bu kadarla bitmez. karabiberliğin de kapağı gevşektir. ekmeye kalkarsınız, kapak düşer, hepsi dökülür.
ibrahim tenekeci nin de şöyle bir benzetmesi vardı bir şiirinde;
dünden kalmış bir yemeği yerken ki gönülsüzlük gibi burdayım... hayat işte herkes için farklı gibi görünse de hep benzer şeyler hissettiriyor insanlara.
ve aklıma gelmişken ben de "yüz metre arayla seviyorum hayatı."
