hayat bazen, nedensiz inanmayı gerektiriyor. herşey pahasına fedakarlık yapmayı, iki dk da olsa görebilmek için saatlerce yürümeyi, bir gülüşle mutlu olmayı ve acılarını sarıp büyümeyi, ağlayarak olgunlasmayı öğretiyor. değmediğini anladığın da pes etmemeyi ne olursa olsun mücadeleyi, savaşçı olmayı gerektiriyor. hayat bazen oyunun kurallarına uymayıp mızıkçılık yaptığın da devre dışı kaldığın da bile onursuzca devam ettirmeyi gerektiriyor..hayat bazen düştüğün yerden kendin kalkman gerektiğini öğretiyor, öğrettiriyor.
hayat bazen göle maya çalmak gibidir. ne yaparsan yap asla o hayatı yoğurt yapamıcaksındır. ama ısrarla o mayayı hayatına çalıcaksın. umutsuz hayat çekilmemektedir zira.
