sanırım benim hayat arkadaşım doğa'ydı. evet öyleydi. ama bitti ve gitti. geriye sadece bulanık anılar, hüzünler ve de bitmek bilmeyen acılar kaldı. nasıl oldu da harcandık böyle bilmiyorum. hayatım sona ermiş de ben hala yaşamaya devam ediyormuşum gibi hissediyorum.
Hayatımda arkadaşlarım oldu da, hayat arkadaşım olmamış.
Bunu sadece yârlik bakımından söylemiyorum. Bir ömür omuz omuza sırt sırta yürüdüğüm kimse olmamış. Belki ben çıkmadım yola, belki onlar bırakıp gitmişler, işte olmuş bir şeyler.
Salt çiftlere adanmış olan bir tanım olsa da, hayatı beraber sırtlamak, beraber yol almak gibi içeriğinden dolayı, bazen anne, bazen en yakın dost, bazen kardeş de bu tanıma uyar.
Kutsal ve özel bir arkadaşlıktır
Kaledir.
Sığınaktır.
Oluşabilecek yokluğunun en hafif hissi bile insanın içini daraltan, tüm hayati zevklerden kesen, tek ilacın tek tesellinin bir sıcak tebessümüne bağlı olduğu kişidir. *
Yanı cennettir. Şöyle düşünün kimse size inanmasa o inanır tüm varlığını yolunuza serer bir bakışınızdan bir gülüşünüzden derdinizi anlar böyle sıkıntıdan ölseniz deli gibi yanında olmak istiyorsunuz.
Sakın aşkla karıştırmayın. Aşk bu olayda tek bir his oysa ki hayat arkadaşında aşk sevgi merhamet annelik babalık dostluk şehvet her duygu vardır.
Ayrı geçirdiğiniz her Pazar için deli gibi kızarsınız. Her pazartesi de ona Bismillah dersiniz her cumanın amini o dur.
