yerli dizilerin kusturan ajitasyonuna anlam vermek oldukça zor. hele ki şu sıkıntı dolu karanlık günlerde bu denli acıya boğmak zorunda mısınız bizi? misal şu an kırgın çiçekler i izliyorum o da zorunluluktan. iyi bir senaryo nasıl olur da boka batırılırı göstermek için acıyı gerçekçi olmayan bir şekilde sunuyor. abartmasanız doğal halinde sunsanız acıyı da, neşeyi de, hüznü de dizi tutmaz mı sanıyorsunuz?
abartıp şirazesinden çıkarmayın dizileri, filmleri, hayatları...