işini özeti ve diyeti budur.
insan hayatında sadece bir defa aşık olur. sonra ona, o lişikiye bütün enerjisini harcar ve gün gelir ilişki biter (bir tecrübe bu sabit) sonra savrulur. daha sonra yine birileri olur ama adı aşk değildir, sevgi değildir, tutku değildir, kalp çarpıntısı değildir, sabahın köründe yatağından fırlayıp sokakta duran aksakya ağacına derin derin bakmak değildir, kaçmak değildir, kaçamak değildir vs. vs. vs. gerekliliktir. düş kırıklığıdır. sığınılacak bir limandır. vazgeçiştir. törpülenip, kabullenmektir. kıskacın içine girip herkes gibi bir sıradanlığa bürünmektir.
hayatında sadece bir defa sever insan. genelleme bile yaparım. hiç kimse ilk büyük aşkının ızdırabından kurtulamaz. o köhne köşkü bir kambur gibi taşır da sırtından yine de vazgeçemez. soluk aldığı her an, güldüğü her an o ilk aşkın anaforuna dalıp dalıp durur. çünkü insan hep kaybettiği şeylere özlem duyan bir varlıktır. freud'un baba katiliği gibi bir şeydir. babayı öldürüp daha sonra kutsallaştırmak gibi.
