dünya gezegeninin bütün kötülüklerine, insanoğlunun tüm vahşiliğine, üretilen tüm fikirlerin açmazına, siyasetin kancıklığına, kanın kırmızılığına rağmen; umut veren, insanın içini ısıtan hadiselerdir.
mesela yorucu ve kirli bir iş gününden sonra balık istifi olarak binilen metrobüste ayakta gitmek. insan çileden çıkmıyorsa muhakkak çevresinde bir yerde ikiz kız çocukları vardır. iri gözleriyle sevimli bir kapı açarlar dünyaya. istemsizce gülümsersiniz.
kendini bilen ne yaptigini, nereye gittigini bilen, degerlerine saygili, milli degerlerini tum zorluklarina karsi koruyan nesillerin yetistigini gormek.
