ruh emici, durmadan sikayet eden, durmadan drama karlicesi ya da kralı gibi dolanan insanlara benim de tahamulum yok.
ama cok sevdigim bir filmden bi kısım anlatıcam.
inside out animasyonu.
orda bir kucuk kızın arka planda hayatını yoneten neşe, igrenme, huzun, korku ve ofke vardır. nese durmadan kızın harika bir hayatı olması icin ugrasır ve digerlerinin isleri berbat ettigini soyler.
bir gun kız cok huzunludur. ailece tasınacaklardır, arkadaslarından kopacaktır. mutsuzdur. nese ugrasır ıgrasır bir turlu kızı kendine getiremez. kız aglamaktadır.
birden "huzun" gider yanına kızın, dunya bazen cok berbat oluyor degil mi, ben de oyle hissediyorum der. kucuk kız birden gozyaslarını siler ve kendine gelir. huzun o an ona herkesten iyi gelmistir:)
Peki her şey hoş iyi , güzel telkin hoş önerme falan ama ya o negatif pislik biz isek ya herkes bizi idare ediyor ise. hadi alıp kendimizi kendimizden çıkaralım ommmmm asddhfuhfru.
doğru bir telkin ama hayatımızdan negatif insanları çıkartınca yalnız kalmaktan korkuyoruz.bu yüzden bize yararından çok zararı dokunan insanlarla aynı masada oturuyor.bazen aynı sigara paketini paylaşıyoruz.
