supermarkette kasada aldıklarımı geçerken yanımda elinde satmak için satın aldığı selpaklarla bekleyen suriyeli minik çocuğun aldığım çikolatalara bakışı. bir kaçını ona verince gözlerindeki mutluluk. hayat çok sikimsonik. dertlerimizde öyle. birileri hayatta kalma mücadelesi veriyor bu ülkede hergün. biz kızlık zarının önemini tartışıyoruz.
Geceleri yapıcak birşey kalmadığında,sadece slow bir müzik ve bilgisayar ekranımın kaldığı an.Hayatımda ki boşa stresi,heyecanı,anlamsızlıklar göz önüne geldiğinde,sikko bir hayat olduğunu anlıyorum.
Kendimizle ilgili hayal kurmaktan vazgeçip hayatı akışına bıraktığımız anlardır. Yasadigimiz olaylari daha az umursar ve etkilenmemeyi öğreniriz. Bireysel dayanıklılık kazaniriz. Daha sonra dış dünyayi öğrenmeye başlarız. Etrafimizdaki insanların bir gün cenazesine gitme ihtimalimiz olduğunun farkına varırız. Ölüm vardır çünkü hayatta. sonra döner bakarız hayatin ne kadar bos olduğunu anlarız.
2013 ün mayıs ayı idi, doğum günüme yaklaşık 1 hafta kalmıştı. hayatımın merkezine koyduğum o kişinin beni aldattığını kendi gözlerimle gördüm. o andan sonra anladım.. aslında hiç birşey anlamadım..
Bir yerlere gelmek için çırpınıyosun çalışıyosun derslerine, başarıyosun ve mezun oluyosun. SONRA sikimsonik bir insan diyoki deneyimin yok. Devamını anladınız siz.
Bunca sene nefes almayı yaşamak sandığını, fakat bir an gelir sadece nefes almanın yaşamak olmadığını keşfettiğin an,
işte o an bütün hayatını en sonik bir biçimde yaşadığını anlarsın...!!! işte o zaman yukarıdaki .....sonik devreye girer.
herşeyin sıradanlaşması, hergün işten eve evden işe hayat yaşamamız. kısacası robotlaşmamızdır. hele bir de yaşadığınız kentteki vatandaşlarla kültürel sorun yaşıyorsanız ve bir de gezecek yerlerin hepsini hatim ettiyseniz işte o zaman yandınız.
cumartesi günleri sikimsonik saatte paydos edilen iş, işte bu anları yaşatır. öğle saatinde çıksan sabah erken kalktığına mı yanarsın orda bi işe yaramadığına mı... herkes günün planını çoktan yapıp yola koyulmuştur. kaldın mı tek başına neyse, akşam çıksan bu saatte nereye gidilir deyip evde sıkıntıdan patlayana kadar uğraş verdiğin saçmalıklar silsilesi derken cumartesi gününün oluşumu boktandır, hemen bitmeli pazara geçilmelidir.
hiçbir şey yapmak istememe hissine sahip olduğun andır. hayattan bıkmış, eğlenecek bir şey bulamadığın, konuşacak kimsenin kalmamış olduğunu fark ettiğin andır.
