hayat , sorgulandığında değil , yaşandığında tat alınandır. üzerinde düşünülen her şey anlamını yitirir. bir gün gelir ki hayatla ilgili birçok soruya cevap bulmuşsunuzdur ve artık yaşanmaya değer pek fazla bir şey kalmaz.
sorgu insanın doğasında vardır. kendisini sorgulamaya kapatan insan zaten ölmüştür. hayatta herşeyi sorgulamak gerekir ancak bunun bir sınırı var. sınır aşıldığı zaman hayat sorgulanarak tüketilir. hiç sorgulanmadığı zaman ise hayat başlamadan bitmiştir.
