Önünde çıkmaz bir sokak vardır şimdi,
tuzağına düşmüş bir hayalperestin son menzili.
Oysa hani bir defa geçtiği yollara bir daha uğramayacaktı?
<< Yanılmışım >> dedi,
<< Bu yol uçsuz bucaksız değilmiş. >>
Tutunduğu dal kırıldı sanki, gozu karardı, oracıga cöktü. Bir süre içine oturan öküzle boğuştu. Beceremedi, aglayamadı. Kustu, çaresizleşti büsbütün.
Tek "anne" diyebildi. Öküz gitti. Bir hıçkırık. Bir daha.. daha...
Yumuldu cenin misali, uyudu.
o kadar haklısın ki
dayanamıyorum buna
o kadar güzelsin ki
çok çirkin kaldım yanında
korkum yaralanman hayatta
o kadar yalnızsın ki
dayanamıyorum buna
o kadar sıcaksın ki
çok soğuk kaldım yanında
korkum yaralanman hayatta
hayalperestsin, güzel hayaller peşinde
çok gençsin, yanlış insanlar kalbinde
hayalperestsin, güzel hayaller peşinde
çok gençsin, çok gerçeksin
bu yüzden çok güzelsin
