hayata pamuk ipliğiyle tutunmakdır... boşluklara sarılıp ağlamak gibidir... hayatın gerçeklerine direnememiş insanların bu gerçeklikten oldukça fazla sıkılıp "bizim hayallerimiz de var, gerçekleşmesi imkansın olsalar da" diye haykırıp yaptıkları ne güzel düştür...
hayatın hayallerden ibaret olduğunu düşünürler ta ki gerçeklerin acımasız sogukluğunu hissedene kadar...
lakin icinde leyla olmayan col de,
bana fazla manasiz geldi.
gittim, gittim leyla'nin hayali gozumde,
off, bu duvar ne ki simdi cin seddi yazmislar ustune.
hay ben senin gercekligini,
hayallerim hadi toplayin paramparca beni.
