şaka ya ölüyoruz zaten betonların arasında. hepimiz zombiye döndük, insanlıktan çıktık. deniz kıyısında mütevazi bi ev istiyorum. bahçesi olsun köpeğim için, ayaklarımı toprağa basabiliyim. komşularımı tanıyayım, sütçüm olsun, bakkalla sohbet edebileyim mesela. akşama kadar bahçede uğraşıp yorgun ama mutlu yatağıma gireyim. böyle.
Birçok güzel ev görüyorum, keşke benim olsa diyorum, sonra evimi düşünüyorum, yok yok evim en güzeli diyorum.
Benim renklerim, benim dokunuşlarım, benim dekorasyonum, huzurum, keyfim, gizli bahçem, prozac'ımm.
Galiba şanslıyım, hayalimdeki evdeyim...