Bir zamanlar feridun adında görünmez bir ahbabım vardı. Sadece akşamları konuşurdum kendisiyle; gün bittiğinde ve odama girdiğimde alırdım yanıma katiyen karşıma değil, anlatırdım ona fakat bu süreçte sağlam yamuldum ki halen düzelemiyorum.
arasıra oturup uzun uzun konuştuğum, yeri geldiğinde çetin kavgalar verdiğim bir arkadaş kendisi, işsizdir genelde geceleri uyutmaz. duygusaldır ama yeri geldiğinde çok ağır konusur. bu hayatta tüm yanlış kararlarımın tek sorumlusu umut ediyorum bir gün susacak.
