Komşu kavramının bedeni vardır ancak ruhu yoktur. Herkes kutu gibi evlerde dip dibe oturur ancak kimse kimsenin adını bilmemektedir. Kimse kimsenin sıkıntısını umursamamaktadır.
Misafirperverliğin bedeni vardır ancak ruhu yoktur. Herkes birilerine misafir olur ya da misafir ağırlar ancak saatler ilerledikçe misafirin gözlerine bakarak esnemeler başlar. "Kalk git! Yarın iş var" denilmek istenmektedir.
En acısı da; Kötünün bile bedeni vardır ancak ruhu yoktur. Kötülüğü özendiği için yapar...
