denizli'ye gideceğim otobüsün saati gelsin diye beklediğim bursa otogarında 1.5 saat içerisinde, bir nefeste okuduğum çoğu yerinde kendimi gördüğüm, sonunda ters köşe olmayı beklerken abes köşe olduğum güzel bir kitap. 8 ay olmuş okuyalı. ve ben bir kere daha okumaya değecek bir kitap olduğu kanaatindeyim.
superman'in tuhaf bir macerasında boy gösteren ikili. normalde oturaklı iki ağır abi olan bu elemanlar birbiriyle el sıkışınca hayal ve meyal adlarında iki kötü adama dönüşüp hem acaip şekillere , hem de görünmeme özelliğine bürünüyorlardı. maceranın sonunda supi birini yakalıyor, ama ötekisi arazi olmayı başarıyordu.
Tarık Tufan'ın en güzel başlayan, sonunda "Ne yani,akıl hastası mıymış?" diyerek kendi kendime konuşturan kitabı.Bu adamı ne zaman okusam günlerce daha çok sorguluyorum hayatı,yaşamı.Mutsuz da oluyorum.Yine de okumaya devam ediyorum ama.Çok ilginç!
