ne kadere inanıyorum artık, ne şansa. benim için artık dün var anılarla yaşanmış, yarın var anılarla yaşanacak. ama bu bir hayal değil, bu bir vaat değil, bu sadece gerçek. şans değil, gerçek değil artık sadece an'ı yaşamak var. belkide hayallerimiz ne kadar büyük olursa o kadar çabuk yıkıldığı için yarına olan umudumuzu kaybettik.
çok saçmaladım lan sözlük canım sıkkında ondan biraz idare ediver.
kendinden vazgeçmektir. "kaç defa kendinden vazgeçtin de öyle beylik laflar ediyorsun piç" diyeceksiniz şimdi. birçok kez hayallerimin peşinden gidip de tam elde etmek üzereyken vazgeçtiğim için ediyorum bu lafları.
çok pis koyuyor insana. hatta bir süre sonra takıntı gibi sürekli beyninizi kemiriyor. "biraz daha cesaretli olsaydım" diyorsunuz. o konu nerde karşınıza çıksa hala içinizden bir şeyler koptuğunu hissediyorsunuz. şarkıda geçtiği gibi "bir dön bak ne kaldı elinde üç, beş içi boş hikaye..."
uzun lafın kısası; ya hayal kurup sonuna kadar gidin ya da vazgeçeceğiniz hayallere takılmayın.
hayal kurmaktan vazgeçmek mutsuzluk demektir çünkü hiç bir realite hayaller kadar güzel olamaz nedenine gelirsek insan hayalinde bütün negatif unsurları yok sayar gün gelir hayali gerçek olduğunda bu muydu? der kendi kendine çünkü o an acılar vardır bıkkınlık vardır dertler vardır bin bir realite anlıyacağın hayallerde negatif unsurlar yokdur.
