hayal kurmadan yaşama eylemidir.
ben hayalleri, insanlara benzetiyorum. çünkü hayaller, insanların her daim besleyip büyüttüğü ve zamanı gelince gerçekleştirdiği ya da öldürdüğü soyut kavramlardır.
bir şeyi çok ister insan. sadece bir şey. gerçekleşmesi zordur da, bu yüzden hayal olmuştur. çok ister bir şeyi. kaderin cilvesi ya, olmaz. belki de bu yüzden hayallerine küser insan. sonra hayal kurmak işkence gibi gelir. zira artık hayal, sonunu bildiği bir filmi izlemek gibi gelir insana. sonunu bildikten sonra başlangıcın bir önemi yoktur. hayalsiz yaşamak da böyledir işte. sonunu bildiğin halde hayal kurmak, tıpkı sonunu bildiğin bir filmin başlangıcından farklı bir şeyler beklemek gibidir. gerçekleşmeyecektir, bilirsin de, elinden hiçbir şey gelmez.
Makineleşmiş bir zihin, amaçsız bir uyanış ve boş geçen günler bütünüdür. Devamı depresyon, özgüven eksikliği getirir. Beklenti yoktur, olmayan beklenti canınızı sıkmayacaktır çünkü zaten canınız sıkkındır ama bunu bilmiyorsunuzdur çünkü canınızın sıkkın olmadığı bir ütopyanız yoktur. Distopyanızı yaşıyorsunuzdur.
