hayat yaşantısı boyunca, hep hayallerle yaşanmaz zaten, fakat; hayat yaşantımız çoğu zaman sekteye uğrar iken, bir de üstüne hayal kuramamak oluyorsa, bir anlamda da insana kafayı yedirtebilen durum oluyordur.
Hayattan hiçbir beklentinin olmaması, hiçbir şey için çaba göstermemek ve her şeyin daha kötü ilerlemesi ihtimaline karşı hiçbir üzüntü duymamakla birlikte ilerliyor sanırım.
Gerçekleşmeyeceğini anladığın hayallerin artınca bellek doluyor ve başka gerçekleşmeyecek hayaller kuramıyor insan. Belki de hayal gücü azalıyor, hatta bitip tükeniyordur. Gerçekleşecek bir şey de zaten hayal değildir benim için. Aslında öyle çok uçuk kaçık hayalim olmamıştır. Hemen hemen herkesin hayatında var olan, sahip olduğu şeylerdi hepsi. Ama olmayınca olmuyor işte.
Mesela bir zamanlar uyumadan önce gözlerimi kapar hayal kurarak uyurdum. Çok da etkili olurdu sözlük, hem o zamanlar belki gerçekleşebilir umuduyla kuruyordum o hayalleri ve mutlu bir şekilde uyuyordum. Şimdi ne hayal kurabiliyorum, ne mutlu olabiliyorum, ne de uyku uyuyabiliyorum.
içinde bulunduğum durum. Hayata dair bir beklentim kalmamış. Tek düşündüğüm şey yaşayıp gitmek ve oğlumu yetiştirmek. Belki o hayallerini gerçekleştirebilir.
Artık kabullendim ; başka bir ülkeye gidemeyeceğim, istediğim şehirde yaşayamayacağım, istediğim herhangi bir evde yaşayamayacağım. Benim hayatım böyle tek düze,çok sıkıcı olarak devam edecek.
