bir gece caddebostan'da cimlerin islak oldugunu farketmeyen ve manyak bir depar atip, arkadasinin uzerinden ziplamaya calisip kic ustu yerde metrelerce suruklenen alkollu kisidir. *
efendim bu ortaokuldaki ben oluyorum. yeri gelmişken o rezil oldugum anı da sizlerle paylaşayım.
yine bir pazar günü ailecenek teyzelerin taksimdeki evine gidilmiştir ve teyzeoğluyla değişik atraksiyonlara girişilmiştir. Bu sefer ki atraksiyon aracı yeni alınmış kaykaydır. olay istiklal caddesinde bulunan fransız konsoloslugunun yanındaki sokakta tecelli etmiştir. teyzeoglu patkut öğrenmiş kaykay olayını, ite kaka gidiyor. ben de anca üstüne oturabiliyorum, ama olmaz ki! orası istiklal, tikky dolu, oyle eşeğe biner gibi olmaz ki, ayakta gitmek lazım. aslında güzel de gidiyordum taaa ki aşağıdan gelen üç adet kızı görene kadar. e durur mu bu sportif bünye, hemen kontrol amaçlı yere basan ayak da kaykayın üstüne alınır ve kızlara dogru tamgaz gitmeye karar verilmiştir artık. daha o ayagı yerden yeni kaldırmıştım halbu ki, bari bi kere kaykayın üstüne değdirebilseydim. olmadı arkadaşlar. ilk once kaykay ileri dogru bir hamle yaptı, tabi bundan nasibini benim ustunde duran ayagım da aldı, obur ayak bos durur mu, o da oburunun pesinde. en son hatırladığım gözlerimi gökyüzüne dikmiş bakıyorum, yanımda, agzı büzülmüş balondan cıkan havanın cıkardıgı sesler gibi ucusan gülüsmeler, kafamı cevirip bakamadım bile.
muhtemelen benim gibi biridir.
orta 1 deyim. 20 vitesli bianchi dağ bisikleti m şahsıma karne hediyesi olarak verilmiş.
ben de kardeşi gidona oturtmuş ve vitesi 20 ye yükseltmişim.gidonda kardeş, hız km/saat 50 ye falan çıkmış.ve ben işte malın önde gideni olarak elleri bırakmışım, titanic teki kate winslet hesabı elleri direksiyonsdan çekmiş 180 derece açmışım.caddede kestiğim kızlar, alışveriş yaptığım kasap,manav,bakkal hepsinin gözü üstümde.ve nihayetinde o kahredici olay.sen git bisikleti toparlayama ve park halindeki arabaya arkadan göm.ben arabanın cama sinek gibi yapıştım.kardeş kaldırıma serildi.canım bisikletin şaftı kaydı ve ben hava atarken rezil olan kisi olarak mahalle kayıtlarına geçtim.
nokia 8850'nin yerli malı tabanca fiyatına satıldığı zamanlarda kasıla kasıla etrafı keserek telefonla konuşurken pek çok kişinin bakışları arasında aleti yere düşüren ve 72 parça yemek takımı olmasına sebebiyet veren kişidir. bu olaydan sonra bir daha evinden çıkamamıştır.
yerin dibine girmek ve uzun bir süre çıkmamak isteyen kişidir. en azından normal şartlarda böyle olur. kişi pişmiş kelle veya arsız/piç ise umursamayabilir, yeni bir numara çeker durumu kurtarır.
halı saha maçında kalecilik yaparken gaza gelip karizmayı harcayan kişidir.
efendim erkekler için halısaha maçlarının önemini anlatmaya bile gerek yok. tahminimce her erkek yazdığı kızın izlediği maçın önemini bilir. Bizde bir hayli faal bir grup olduğumuzdan haftada bir halısaha maçı yaparız ve kız arkadaşlarımız da bu maçları izlemeye, bize destek vermeye gelirler. yine böyle bir halısaha maçında, takımın vazgeçilmez kalecisi olan ben kaledeki yerimi almıştım ve maçta harikalar yaratıyordum. doksandan çıkarılan toplar, artistik kurtarışlar, fotoğraf çektirmelik uçuşlar falan derken bizim kızlar bana tezahürat etmeye başladılar. Tabi bu durum karşısında bende inanılmaz gaz olmuş durumdayım. işte bütün olay bu gaza gelmem yüzünden yaşandı. kızlar yaşa ayyash, uç ayyash dedikçe ben daha kolay toplara bile manyak gibi uçar olmuşum. derken o an geldi. lanet top yerden sağ kale direğinin dibine doğru tıngır mıngır gelmekteydi. top o kadar yavaştı ki rakip kaleci bile iyi bir zamanlamayla kurtarabilirdi. ama kader ağlarını örmüştü bir kere. o gün orda rezil olmak benim alnımın yazısıydı demekki. haftalardır yazdığım kıza artislik yapabilmek adına o topa uçtum, ama ne uçuş! suratımın kale direğine temas ettiği anla, altımdan sahilde gezintiye çıkmış edasıyla geçen topu görmem bir oldu. acıyı falan unutmuştum o an. gözlerim hemen yazdığım kıza gitti. "ulan ne gülüyordur şimdi. rezil olduk kıza mna koyim!" diye düşünürken o kalkmış bana doğru koşuyordu. gülse daha iyiydi, bende gülerdim falan toparlardık durumu. ama o yanıma gelmeyi tercih etmişti. "iyi misin?" dedi. artık kafama aldığım darbeden mi yoksa kızın yanıma gelmesinden dolayı yaşadığım heyecandan mı bilmiyorum ne diyeceğimi şaşırdım. "iyidir saol sen?" dedim be sözlük. ağzıma s.çıyım ki o an sadece bunları söyleyebildim. o ana kadar bir hayli üzgün ve endişeli olan kız kahkahalarla gülmeye başladı. tabi onunla birlikte herkes gülmeye başlamıştı. işte o an, sırasıyla, dünya başıma yıkıldı, başımdan aşağı kaynar sular döküldü, yer yarılsada içine girsem dedim, itin kıçına girip çıktım be sözlük.
