Seninle zamanların en ölmezini yaşamıştık
En büyük çemberini çizmiştik mutluluğun
En geniş açılarına aşkı taşımıştık beraberce
Hatırlar mısın?
Yağmurlar yağdırmıştık en kurak mevsimlerde
Boy boy umutlar yeşertmiştik içimizde
O ne özlemlerdi gizlediğimiz
Hatırlar mısın?
Bir şarkımız vardı ki en içlisiydi şarkıların
Şiirlerim vardı sana okurdum mısra mısra
Ve sonra göz göze gelirdik uzun uzun
Hatırlar mısın?
Sen bensiz ben sensiz az mı ağladık
Az mı kaçtık gölgesinden ayrılığın?
Tanrıya kaç geceler avuç açtık
Hatırlar mısın?
Ve neden sonra sarardı yaprakları mutluluğun
Ve neden bir bir kuruttuk umutları, özlemleri?
Oysa bir ağaçtık dal dal çiçek açan, meyve veren
Hatırlar mısın?
Öyle ya bir kara tren ayırmaya yetti bizi
Bir mendil bile sallayamadım ardından
Öylece yalnız, öylece sensin kaldım
Hatırlar mısın?
Şimdi boş vagonlarda arıyorum seni
Anıları yaşıyorum yeni baştan
Elimde değil seni hatırlıyorum
bilmem ki sen de beni
Hatırlar mısın?
hatırlar mısın
gözgöze gelişimizi ilk defa
bakışlarımızın çakmaklanışını
bir akşam vakti, yakınlarda
bir yerlerde bir şeylerin yanışını
hatırlar mısın
hatırlar mısın
ilk öptüğüm günü dudaklarından
başımın dönmesini, tenimin tutuşmasını
yıllar yılı kendi yatağında kaybolan
nehrimin, denizine kavuşmasını
hatırlar mısın
hatırlar mısın
ayrı ayrı yaşadığımız binlerce geceden ayrı
bir geceyi, sabahsız, çılgın, dopdolu
o her yerini ayrı ayrı öpen dudakları
ve seni özlemlerle sımsıkı saran kolu
hatırlar mısın
hatırlar mısın
ormanda dibe vuruşunu gün ışığının
ağaçların ürperişini derinden
başını omuzuma koyuşunu, dalgın
sonra bir yangının başlayışını ellerinden
hatırlar mısın
hatırlar mısın
kendimizden gerçek, alabildiğine
birlikte gittiğimiz o yerleri
o ağaçlı yol, o serin kumsal, o meyhane
ve güllerin ağlayışını bir akşam üzeri
hatırlar mısın
hatırlar mısın
nasıl bir koşuydu o doludizgin
ne kadar yoğu var etmiştik birlikte
o seven gönüllerimiz bir çifgt güvercin
gibi nasıl kanat çırpmışlardı mavilikte
hatırlar mısın
hatırlar mısın
günler boyu seninle çağlar aştığımızı
bir yalan dünyada yalansız severek
tanrıya yaklaşıp tanrılaştığımızı
söyle hatırlar mısın bir gün
hatırlar mısın
hatırlar mısın bizi sen o yıllarda
başbaşa cebimiz boş hayaller zengin
koşardık ordan oraya elele karda yağmurda
aşk diye birşey vardı aramızda
yolum düştü de bugün uğradım yıllardan sonra
her köşede gizlenmiş sanki binbir hatira
saklanırken gözlerden uzak
kaybolun derdik yıldızlara
yalnız bizim için dönerdi bu dünya
kimbilir kimler bizlerden sonra
yaşıyor o yalancı mutlulukları
yok yok sevgilim biz o değiliz
hergün damla damla tükenir aşk zamanla
yolun düşerse birgün geçerken uğra
yaşlı gözlerle bak o boş sokaklara
yalnızlık çemberi sararsa acılar uyanırsa
benim için de ağla ağla yarınlara
