yazarların çocukluklarında yaşadıkları ve akıllarına geldiği zaman hüzünlendiren ama üzmeyen, gözlerini yaşartan ama aynı zamanda da gülümseten anılarıdır.
apartmanın demirlerine zincirle bağladığım bisikletin çalınması. amk bağladığım zinciri bile çalmışlardı. herkeste bisiklet vardı o zamanlar. başının etini yiyip aldırmıştım babama. ipneler yüzünden bir yaz boyunca mahallede çocukların bisikletle gezmesini izledim. bir tur versene diye dilendim lan. :(
sürekli kavga eder ve öğretmenimden dayak yerdim güzel zamanlardı, misket oyununa beni almayan çocukların misketlerini tekmelerdim kovalarlardı beni, sevdiğim kızın abisinden dayak yemek bile güzeldi.
