sigaranın çatırdayan sesinde gecenin 4 ünde dalınca insan aptal bir gülümsemeyle başlıyor önce, hatrındaki insanla nerde nasıl tanıştığıyla yaptıkları onlarca güzel şeylerle başlayıp, ihanetlerin, kavgaların, hayal kırıklıklarının ve gariptir ki buruk bir iç bir yürek, yarım kalmışlık hissiyle yapıyor kapanışı.
Uyumaya çalışırken olursa birde duygu deposunun hala dolu olduğu acı ve kırgınlığı dibine kadar hissettiren hatıraysa , kendinizi kemirirsiniz kendi suskunluğunuza çarpıp durursunuz en iyisi onurlu,gururlu ve suskun bir şekilde yaşamaktır acını kimseye göstermeden ; vicdanın rahat bir şekilde.
nedense benim aklımda hep olumlu hatıralar canlanıyor. pollyanna değilimdir genel olarak, hatta olumsuz ihtimalleri hep daha önce düşünürüm ama konu geçmişse aklıma hep güzel şeyler gelir.
