bir zamanlar herkes mutluyken, hayat bir parmak bal çaldı ağızlarımıza. baharlar yeşil idi. kışın karlar yağar, avuçlarımız birilerinin avuçlarında ısınırdı.
güzel günlerdi.
hatıralarda yaşamak, bir ömrü ziyan etmektir. belki de ziyan olmuş bir ömre tutunmak.
yalnızca nakaratı güzel olan uzun bir şarkıdır sanki hayat. tekrar tekrar izlenen bir film. ne tuhaf yürek özlemekten yorulmaz. sonraki mutsuz, umutsuz geçen yıllarda beyni uyuşturmaktır. yenik taraf olduğunuz halde maçı ağırdan almak, skora razı olmaktır.
ama suç sizde değil. kiminize hayatın gösterecekleri bu kadardır. çare yok sizin şarkınızın nakaratı "hey gidi günler!" dir.
"o yaz", "sene doksanbeş", "necla hala yaşarken", "ali başka bir şehre taşınmadan önce" ya da siz hala severken hayatı. evvel zaman içinde kalbur saman içindedir. gökten üç elma düşmüş üçü de kaybolmuştur.
ve şimdi sen sar hatıraları bir tütün gibi yak ucundan. dumanlarını seyret. ciğerlerine bir tatlı zehir çek. sana düşen için sökülene kadar öksürmektir bundan sonra ve dudağında bir parça kan gibi taşımak maziyi.
geçmiş olsun...
