doğarken kundaklandığım battaniye. başka hiçbir şeyim yok sakladığım. hiçbir şey o kadar değerli değil. beni kefenlemeden onunla başımı sarsınlar istiyorum.
başkası için komik belki de gülünç olabilecek ama benim için çok anlamlı iki tane ve atamayacak kadar da önemli ölene kadar yanımda olacak sadece ve sadece benim olan:huzur bulduğum özlediğimde gözyaşları içinde öptüğüm insanların sıradan gördüğü ama hatıralarımı en ince ayrıntsına kadar hatırlatabilecek kadar özel olan ilk hali gibi duran iki tane eşya var.
Eski sevgilimin bana aldığı ilk çikolatanın ambalajıni hala saklıyorum. Gerçi sevgilinin eskisi olmaz da neyse.. (eski sevgilim demek zorunda kalma olayının yüreğime oturması)
Bi arkadaşknla gittiğimiz publarda bira altlığı isteyip o günle alakalı bi cümle yazıyoruz o tarihi de atıp saklıyoz da arada bakıyorum o günü hatırlıyorum ama hiç bunu neden yazmış bu aq demedim şimdiye kadar 3-4 yıldır yapıyoruz.
biletler saklanır. tiyatro biletleri, sinema biletleri, otobüs-uçak biletleri, konser biletleri, etkinlik biletleri... Güzel oluyor sonradan bakmak falan hoş yani.
