genelde insanların " bunu da mı saklıyorsun? " gibi tepkilerle ifade ettikleri ama bir zamanlar size " al bunu ölene kadar sakla. " ya da " yetmiş yaşında seninle bir yerlerde karşılaştığımızda bunu bana göstereceksin. " gibi söylemlerle vermiş oldukları nesnelerdir. bunlar genelde garip diye tabir edilebilir nesneler olup; bir fıstık veya kullanılmış bir banliyö bileti olabilirler.
ilkokul 5 de aldığım lise sonda dahi kullandığım silgim vardı. 7 yıl kullanıp da üniversite de de kullanmaksaçma olur dedim. ve gittim manitaya hediye ettim. kaybedene kadar sakla dedim. saklasın zaten.*
en olmadık şeyleri bile saklayan ve bu sebepten dolayı aile bireyleri tarafından ' çöpçü kız' diye nitelendirilen biri olarak bu konuya hiç girmesem daha iyi.
en basitinden, en yakın arkadaşlarımdan biri başka bir şehirde oturuyor, onunla ilk buluştuğumuzda milkshake içmiştik ve ben kaç senedir bildiğiniz o plastik bardağı saklıyorum.
çikolata kağıtlarından tutun da, sinema biletleri, efendime söyleyeyim alınan hediyenin değiştirme kartı herşey mi saklanır. manyak olduğumu düşünüyorum kimi zaman.
- Küçük bir hamsterim vardi. Onu bazen tavsan saniyordum. Küçükken oynadigim bir oyuncak iste. Bunu gönderdim, saklamasini isterim. ismi neville veya neil.. Unutmak icin kodlamistim. Bu yüzden karistiriyorum neydi ismi.
- ilk yaptigim tablo. Fena oldu ama iyi yine de.
- kuzenimin sol bileginde, benim sag bilegimde kiytirik bir ipten bileklik var. Aynisi ama. Hic cikarmicaz..
