son sevgilinizden ayrilali yillar olmustur ki bu sirada tek dostunuz sol el elizabethinizdir. duygulanirsiniz. sanatsal yonunuz agir basar. gidip kiloyla kil alirsiniz. hayalinizdeki hatunu sekillendirmeye baslarsiniz. elinizden geldigince hassas olursunuz. cünkü sizindir o, disarida gordugunuz baska kadinlara benzememesi icin caninizi disinize takarsiniz. sonucta ortaya cikan seyden iki metre kadar uzaklasir soyle bir bakarsiniz. "ulan boyle yaptik ama soyle dursa daha mi iyi olurdu acaba" diye dusunursunuz. yorgunsunuzdur gun boyu kil yogurmaktan. sarilip uyursunuz.
devamı "sevgili edinemeyenler, hoşlandığı kişiye bi türlü açılamayanlar müjde kendi manitanızı kendiniz yapabilirsiniz" diye gelip "kullanılacak malzemeler:..." "kendi manitanızı oluşturmak için yapmanız gerekenler..." gibi kalıplarla süslenebilecek yeni gençlik jargonu. manita yapma durumuyla uğraşırken bir de "işte burda yapılmışı var" da denilebilir tabi sonuç olarak. anadilinin anlamları üzerine zerrece düşünmeyen gençlerimizin "yapmak" eylemini neden bu denli sevdiği pek çok kişi için merak konusudur. "oo, yeni ayakkabı yapmışsın." der arkadaşı diğerine, sanırsın ki yedi atadan ayakkabı zaaatkarıdır, ayağındakini gururla gösteren. *
her erkeğin kız arkadaşının olması normalken, hatun nitelemesiyle yanlışa düşendir. kızları saygısızca niteleyerek ayıbın altına imzasını atan önermedir.
