Örgütsel değişme sürecinde, bireylerin kaçma ve kaçınma davranışlarının analizinden ve analiz sonuçlarına dayalı yönetim etkinliklerinden oluşan bir değişim yönetimi yaklaşımıdır. Bu yaklaşımda örgütün gereksinimlerine duyarlılık önemlidir. Çalışanları gereksinimleri ikinci derecede önemli olduğundan göz ardı edilebilir. Bunun nedeni de her bir çalışanın gereksinimlerinin dikkate alınamayacak kadar çok oluşu, sadece kafa karıştırmaya ve çatışmaya hizmet ediyor oluşudur. Güç olmadan değişmeyi gerçekleştirmek mümkün değildir. Bu nedenle değişmenin gerçekleşmesinde güç kullanımı kaçınılmazdır. bu yaklaşıma göre Sadece örgütün yöneticisine ya da sahibine güvenilmelidir. Bağlılık örgütsel değişim sürecinde kritik bir öge olarak görülür. Tam bağlılık esastır. Zira parçalanmış bağlılık, örgütten çıkarılmaya neden olur. Değişim için öncelikle programın değiştirilmesi gerekir. insanları değiştirmek sonraki iştir. Ayrıca örgüt içinde farklı türden informal gruplar oluşabilir. Bu gruplar değişim sırasında direnmelere ya da değişimi farklı biçimde yönlendirmeye ve yönetme davranışı içinde olacaklarından, bu tür oluşumları ortadan kaldırılması gerekir. Çünkü onların birleşik gücü değişim için bir tehdit oluşturabilir. Herkes içinde yanıtlanma zorunluluğu olan sorunların bulunduğu toplantılara katılmamalı ya da bu durumları içerecek toplantılar düzenlenmemelidir. Kimseye güvenmemeli, güvenme zayıflığı işareti olduğunda neden olan bir araç olarak yenilgiye hizmet eder. Bu yaklaşıma sahip bir kişi Kimse ile arkadaşlık etmez, çünkü onları maske takmış insanlar olarak görür. Bu kişilere göre aniden vurma ve sahip olma esastır. Başarısızlığın nedeni ilk hamleyi yapmamak ve geciktirmek olabilir. Sadece kendi işini yapmak önemlidir. Ancak yöneticinin ya da iş sahibinin öfkesinden kurtulmak için olaylar saptırılmalıdır. Çünkü maliyeti üstlenmek gibi bir durumla karşı karşıya kalınabilir. işin bitirilmesinden sonra oyalanmamak ve oradan çabucak uzaklaşmak gerekir. Bu yaklaşımda işçilerin uzaklaşması olarak tanımlanan durum, işçinin iş bittikten sonra oyalanmadan oradan çabucak uzaklaşması bunu yaparken de örgütün yeni programları yerleştirmede ekstra güç olarak ona ihtiyaç bulunabileceğini düşünmesidir. Şeklinde aslında pekte insani olmayan bir değişim yönetimi yaklaşımıdır. klasik anlayış olan: "kişi eğer oturacak yer varsa ayakta durmaz, eğer yatacak yer varsa da oturmaz" benzeri bir düşünce yapısına sahip iş verenlerce iş ve değişim yönetimi sürecine yön veren bir yaklaşımdır denilebilir.
