çok az insanın göstereceği büyüklük. olgunluktur, objektif olmaktır, yiğidin hakkını teslim etmektir, boynunu bükerken devleşmektir. (bkz: kabahat samur kürk olmuş, kimse üstüne almamış)
akabinde özür dilemeyi* gerektirir.
hata yaptığınız insana sempatik bile gelebilirsiniz. yani, hatayı kabul etmemek, zeytinyağı taklidi yapmak bir marifet değildir. hatayı kabul etmek de bir kayıp değildir. bırakın vicdanınız kazansın.
hatayı kabul etmek!
ne kadar erdemli bir davranış. evet bu olaya bu yönden bakabiliriz, gerçekten güzeldir, üste çıkmaya çalışmaktan iyidir.
(bkz: hem suçlu hem güçlü.)
ama diğer taraftan da bakmak lazımdır.
-hatamı kabul ediyorum.
-ee,n'olacak şimdi. düzeldi mi?
bunu istemeden hata yapmış ve gerçekten pişman olmuş samimiyet sahibi insanlar için söylemiyorum, yalnızca bu cümleyi bir nevi kurtuluş olarak kullananlar için.*
bir şeyler yaparken öncesinde hiç düşünmeden, gelişen süreçte konuyla ilgilenmeyen ve sonuçta ortaya bir "hata" çıkarıldığında bunu kabul eden insan.
peh!
ne yazık ki bazı şeylerin dönüşü olmuyor.
