hata yaptın. o güzelim tahtaya çiviyi çaktın. 'özür diledin', o çiviyi çıkardın. oldu mu? olmadı. çünkü tahtada çivinin izi kaldı. fakat her şeye rağmen özür dilemek erdemdir.
hatasını kabul eden ve kırdığı insanı, tekrar kazanmaya çalışan insandır. takdir edilesi bir meziyettir aslında özür dileyebilmek. özellikle de hoşgörüsüzlüğün kol gezdiği, ön yargıların ele geçirdiği bu devirde. hem insan olmanın hem de birey olmanın, kaçınılmaz sonucu olarak; umarım bir gün, herkes yaptığı hataları kabullenir ve özür dilemeyi öğrenir.
yaşanmıstır;
+aloo alooo... (hayvanlar gibi bağararak) napıyosun oğlum ya su ceple bu kadar yakından konusuyosun cızırtı oldu adam kapattı auna koum....
-(gayet sakin) özür dilerim.
+ıııı.....ooo....error...
bu durumu alışkanlık haline getirdiyse, hiç bir önemi olmayan insandır.
bundan sonra da sık sık hata yapacağına, dikkatsiz davranacağına ve sizi üzmeye devam edeceğini gösterir.
bu durumun dışındaki bir hal söz konusuysa ise, büyük insandır..yani hatadan sonra özür dileyebilmek, cesaret ve özgüven meselesidir. tüm bunları başarabilen insandır.
kendini bilen insandır.özür dilemein erdem olduğunu bilen şahsiyettir ama onemli olanın özür dilendikten sonra hatanın tekrarının olmaması gerektiğini bilmelidir.
eğer sürekli aynı boku yiyorsa, karakterinde ciddi bir problemi olan insan modeli. gerçi son zamanlarda bayağı eksildiler. 80' lerden sonra toplatıldılar bunlar piyasadan. artık insanlar hata yaptıklarını pek farkedemiyorlar, etseler de özür dilemeyi götlerine yediremiyorlar efendim.
