Kime göre neye göre hata olduğuna bağlı. Eger toplum standartlarına bağlı kalip kendi mutlulugumuzu görmezden gelirsek yaptığımız her şey onlar için hata ve gereksiz olur .
Bizim kültürümüzde cesaret aşılama yoktur. Her zaman "dikkat et" denir ki çocuk da o yaştan itibaren korkarak büyür. Sadece günü kurtarayım, geleceğin mına koyayım der.
çocuğun ileride bir birey olacağını; hatta çocukken de bir birey sayılması gerektiğini unutarak onun gelişmekte olan psikolojisini olumsuz yönde etkileyecek şekilde çocuğun üzerinde anlamsız baskılar kurmak ne kadar sağlıksız ise aynı şekilde, çocuğa neredeyse sınırsız bir özgürlük ruhsatı tanımak da ona iyilik değil kötülük etmektir; sağlıksızdır.
söylemekle olabilen durum aslında. insan hata yapa yapa doğruyu öğrenir. hata yapmaktan korkulursa doğruya da gidilemez. hata yapmaktan korkmamak, her şeyi yapmak demek değildir zaten. yapabilecek durumda olduklarının farkındalığını sağlar. olay bu.
hayatta her türlü pişman öleceksin ya yaptıkların için ya yapamadıkların için sözünde ki yapamadıkları için pişman ölenler sınıfında yer alan insanlardır.
Hatalar, doğruyu tecrübe yöntemiyle öğrenmeyi sağlar.
Hata yapmak, bazen öğrenmenin en etkili yoludur.
Cesur insanlar, başarıya doğru yol almanın, hatalardan geçtiğini bilirler.
