Kırılmış ve taşları düşmüş bileklik, rengi solmuş kolye, ikiye kırılmış kalemin bir parçası, sırf içinde arkadaşlarımın yazısı var diye sakladığım defterler, onların küçükken hediye ettikleri sanatçı posterleri, post-it...
bilimum kafeden alınmış peçete, şeker; sonra yolculuklardan geriye kalan biletler, yok efendim birlikte yenen dondurmanın plastik kaşığı, birlikte alınan bir şeyin fişi, taa lisedeki arkadaşın "bak bunu hep saklıcaz taam mı" demesiyle hala saklanan açılmış kalem çöpü vs. vs. evimi çöp ev diye basacaklar yakında, az kaldı.
etiket olabilir.
mesela en sevdiğim arkadaşım bana pantolon hediye etmişti. ben de etiketini alıp üzerine tarih ettiği saati ve tarihi yazıp cüzadanıma koydum. hala da orada duruyor.
tebesir lisede matematikci vermisti dogum gunumde ve ben matematige de o adamada asiktim.
bardak altligi; bi bardan calmistik ankara'dan gelen arkadasla sipsi yine bir arkadasla yurt disina cikmadan once ictigimiz son nargilenin seysi.
adliyeden temiz kagidi aldigina dair odeme makbuzu : 18 yasima girdikten sonra velisiz aldigim ilk sey diye saklarim, uzerinde abimin sacma notunun olmasi da etken tabi.
ilk ucak bileti, ilk iddaa kuponu ve ilk tiyatro biletim de duruyor. Kaybolsalar cigerim yanar!
edit : pecetelere yazilmis notlar falan var oralara girmiyorum. Sozlukler yetmez.
edit2: hic asik olmadigimi farkettiren baslik oldu, karsi cinse dair sakladigim bi halt yok.
