çakallarla dans filminde, köfte necmi'nin kokaini çektikten sonra rahmetli dedesinin resmine bakıp kullandığı cümle. son zamanlar pek duyar oldum bu cümleyi. herkes mi kokocu diye düşünmeye başladım.
filmi seyretmedim çok şükür. ilk başlarda sağdan soldan duyumlarla bir heves oldu seyretmeye yönelik ama bu lanet replik yüzünden vazgeçtim. yine bir kahve ağzı repliği. anlamsız, boş, hiçbir zeka emaresi göstermeyen ve basit. ramiz dayı saçmalığının "yeğen"i gibi... o kadar gerizeklı insanlarız ki böyle salak salak malca kalıpları çok beğeniyoruz.
bir de şey var mesela, bunlar hep birbirinin kardeşi:
"giden gitmiştir, gittiği gün bitmiştir; ben gideni değil, giden beni kaybetmiştir. atara atar, gidere gider hani biliyonnu?"
Elleşmeyin lan adama
O da oyle mutlu oluyo kendi kendine seviniyo falan
Ne olur bi insanı da oldugu gibi kabul etseniz
Herkes sizin o sacma sapan kalıplarınıza uymak zorunda mı
Hayatı ciddiye alanlar olarak ne kazandik?
