Ben ki Kierkegaard metinlerini bile üç beş defa okuduktan sonra anlamayı başarmış biriyim... Ben ki ihtisasımı soyutun da soyutu Enis Batur ve Küçük iskender şiirleri üzerine yapmışım... Gülben Ergen'in Serdar Ortaç imzalı "Yarı Çıplak" şarkısını anlayamıyorum. Allah aşkına söyleyin: "Aşkın huzur meleğisin sen, rüzgar seni hiç uyutur mu?" ne demektir? Ya "Ben kalpten ayrılanı seçtim, kalbim elinde yarı çıplak" nasıl bir anlama gelir? Zekama güvenim sarsıldı. Anlayan varsa, şu fakire anlatsın lütfen.
Tuna Kiremitci
Kocatepe Camisi'nin avlusunda, devletin de katıldığı şehit namazında, 21 yaşındaki şehidin başındaki imam cemaate sordu: "Hakkınızı helal ediyor musunuz?.." iyi soru... Cemaat de sıkılmadan yanıtladı: "Helal olsun..." Sorsanız ya; 21 yaşında toprağa verilen genç askere "Bu millete hakkını helal ediyor musun" diye... Ki başını kaldırıp yanıt versin... Ürkütücü dağların karanlık gecelerinde, askerler pilli radyolara kulaklarını dayayarak dinlerler Ankara'da olanları... O esrarengiz açılımları, teröristten beklenen yol haritalarını, seçim bitene kadar ateşkesleri, enteresan ramazan molalarını, eşkiya ile otel odası pazarlıklarını... Ve bir milletin tüm bunları bile bile kanışını... Aldanışını... Duyarsızlığını... O umursamazlığını... Ben olsaydım, parçalanmış başımı kaldırıp da... Hakkımı helal etmezdim...
bekir coşkun
Bir insan; "Yine mi şehit, inanmıyorum!"dan hemen sonra "Sinema keyfi" yazabiliyorsa, ben onun şehit tepkisini "vermesi gerektiği için verdiğini" düşünürüm. Bakınız "hayatımıza devam etmemeliyiz." demiyorum. Ama bir insanın "yas" ile "keyif" duyguları arasındaki geçiş 3 milisaniyeyse eğer, olanı biteni hiç algılayamamış, şu son 3 gün içinde (ya da son 30 yıl diyelim) yaşananları, başka bir milletin derdiymişçesine yaşamış, dolayısıyla "görüntüde yas" halleri içine girmiş sayarım. Twitter'da "yas" ile "keyif" arasında gidip geliyorsanız eğer, çok rica ediyorum, ya Türkiye'nin yakın tarihini okuyun, öğrenin ya da olanları kendi sorununuz olarak görmüyor ve öğrenmek istemiyorsanız, SiNEMA KEYFiNDEN ÖNCE ŞEHiTLER iÇiN "TWiTTER ACISI" ÇEKMEYiN!!!
Melike Karakartal
alıntının dayanılmaz cazibesi karşısında teslimiyet, hayranlık ifadesi;
alıntı, bir anlamda dipnot. sayfa sonu, satır arası misafir.
yazıya, hadi gel yazalım, yazışalım dediğim yıllardan beri alıntıya soğuk yaklaştım. dışımda yazılıp çizilerini hor görmek, önemsememek değildi bu. nasıl olur okuyorum, öğreniyorum.
ama nasıl bisikletin direksiyonu sizde olmadan, aslında sürüyor gibi olursunuz da süremezsiniz, sürmüyorsunuzdur;
ya önde, ya arkada yolcusunuz, tıpkı öyle duygu içine düşerim, okuduğum metinde misafir sanatçıları görünce.
feyz al, ama onu yoğur, öyle yaz. aldığın feyz artık yazdığın olmamalı. yazdığın daima fazla olmalı, düşüncene ait, yaşadığın topraklara ait, o topraklarda kurduğun ilişkilere ait olmalı, yansıtmalı; neyi, seni.
"Dünyanın her yerinden herkesin yenileceği bir yer vardır. Kimilerini yenilgi yıkar , kimileriyse zaferle küçülür, bayağılaşırlar. Büyüklük, hem yenilgiyi, hem de zaferi kabullenebilen kişilerde yaşar. John Steinbeck
tom waits: the director jim jarmusch once told me, "fast, cheap, and good... pick two. if it's fast and cheap, it won't be good. if it's cheap and good, it won't be fast. if it's fast and good, it won't be cheap." fast, cheap and good... pick two words to live by.
ıssızlığın, yalnızlığın en koyulaştığı anda, küçücük bir kağıda yazdığımız kısa, ama ümitvar bir yazıyı, yüreğe benzer bir taşa bağlayıp birbirimizin camından içeri atabilmeliyiz:
"Bunu da aşacağız!
imza: Bir dost!.." can dündar "bir dost"
''kadının biri doğru üstünüze gelir, sizi farketmez bile, sanki siz kendinizi bir yana atıp ona kesinlikle yol vermek zorundaymışsınız gibi. ben bir kadına benden daha zayıf bir varlık olarak yol vermeye her zaman hazırım. ama niçin benim kendisine yol vermek zorunda bulunduguma bu kadar kesin olarak inanıyor ?'' *
