Gerçek olan haklı çıkmakta, bilgi kendi yinelenişiyle sınırlı kalmakta, düşünce sırf totolojiye dönüşmektedir. Düşünce makinesi varolanı kendine fazlasıyla bağımlı kıldıkça, varolanın yeniden üretimi sırasında körü körüne kısıtlı kalır. Böylece Aydınlanma hiçbir zaman elinden kurtulamadığı mitolojiye geri döner.
kargalar, tek bir karganın gökleri yok edebileceğini iddia eder. Buna hiç kuşku yok, ama bu yine de göklere ilişkin hiçbir şey ifade etmez, çünkü gökyüzü kargaların yokluğu demektir.
Kapalı bir pencereden dışarı bakan ve yoldan geçen bir adamın tuhaf hareketlerine bir anlam veremeyen birini hatırlatıyorsun bana. Dışarıda nasıl bir fırtınanın estiğini, belki de bu adamın ayakları üzerinde durabilmek için büyük gayret sarf ettiğini bilmiyorsun
özgürdü, her şeyde özgürdü, bütün özgürlüğü üstüne çullanmıştı yine. mırın kırın etmekte özgürdü, insan ya da makine olmakta özgürdü, korkunç bir sessizliğin ortasında, dönmemecesine mahkum, sonsuza dek özgür kalmaya mahkum.
