yurdum insanının hemşire, hasta kabul personeli, hasta bakıcı vs çalışanlara, doktormuşcasına dert anlatıp, tedavisini sorma hastalığıdır. dahası bu kişilerde hemen teşhisi koyuverir, doktora gerek kalmaz. memleketim insanı yardımsever napalım işte.
ancak bazen dikkatli olmak gerekir.
-nerede çalışıyorsunuz?
+hastenede
-ben nar yeyince uykum kaçıyo, neden acep, hemde sağ omzun sürekli ağrıyo, sanki birazda cırcır olmuşum.
+geçmiş olsun da ben doktor değilim, mühendisim.hastanenin ısıtma soğutma santraline bakıyorum.
-iyimiş, sana zahmet bizim kombiyede bi el atsan ya. kışın hiç ısıtmıyo.
kulaktan dolma bilgilere olan saygımızdandır.
- hastanede çalışıyo, kesin bir şeyler duymuştur, görmüştür, bilir o da!
anlayışıyla hastanede kim varsa derdimizi anlatma yoluna gideriz. yalnız söylenenler işimize gelmezse doktora bile posta koymayı da biliriz.
memura şefim, şefe müdürüm demek gibidir. ülkem insanının götünü kaldırdığında yapamayacağı iş olmayacağından, türklere özgü davranışlar'a en güzel örneklerden bir tanesidir.
