beyin cerrahisinde yatılır.
bu süreç içerisinde, bir sürü beyin ameliyatı görülür. ölümler görülür.
acil girişinde çay içerken, feryat eden insanlar görülür.
ölüme karşı biraz olsun duyarsızlaşılır.
hastaneden taburcu edilip eve dönünce, uzun bir süre geceleri kalkıp evdekilerin nefesi dinlenir. çünkü gördüğünüz o kadar ölümden ve ölüden sonra evdekilere de bir şey olacak korkusu fazlasıyla etkiler psikolojinizi.
doktora karşı önyargılı hastaların zamanla onların çektiklerini görüp onlara hak vermeye başlamalarına neden olacak durumdur. allah vermesindir ayrıca.
evi hastane odasına taşımak gerektirir. artık su ısıtıcıları, bardaklar, tabaklar, yastık, pike, battaniye vs. evde ne varsa hastane odasına götürülür. evin konforunu yaratmaya çalışırsın ama olmaz. bi de hastanenin amiri gibi olursun. bugece kim nöbetçi, dün ne oldu, o doktor yıllık izinde her şeyden haberdar olursun.
odanızdan birisiyle arkadaş olursunuz. hatta kardeş gibi olursunuz, o kişinin kafasını kazılar ertesi gün beyin ameliyatına girecektir. o gece ikiniz de uyuyamazsınız.
40 günlük fetihe tatiline gelinen arkadaşın rahatsızlanması üzerine 25 gün hastanede yatması gibi birşeydir. hayattan soğutur, gelinen arkadaşa sövülür.
