-her daim çantada taşınan ter bezleri(!)..
-yedek çamaşır,çorap,kıyafet...
-ıslak mendiller,peçeteler hatta sıvı sabun
sonuç olarak bavul gibi çantalar çıkar ortaya.ama işin acı tarafı babaların bu "anne tedbirleri" ni hiç ama hiç takmaması üstüne bi de dalga geçmesi... yani annemin dediği gibi "emekler hep boşa..."
+anne çok sıcak.
-dur bi yorgan daha getireyim.
+anne ne diyon sen yaa hasta benim sen de mi hastalandın.
-sıcaklan ki hastlığı atasın.
+lan ölüyom yazın ortasında 3 yorgan örttünn üzerime şimdi buhar olcam asıl.
dünyanın en kıymetli varlığı ananın, en kıymetli varlığı çocuğu için aldığı önlemlerdir.
iyi niyetlidir hep; kesik kesik öksürürsünüz, iki kere üst üste hapşurursunuz, suratınızın rengi biraz solmuştur, hafif iştahtan kesilmişsinizdir. hemen odanın kapısında belirir, elinde bir bardak su, antibiyotik, şurupla beraber. ayak sürürsünüz, diretirsiniz, asla kabul etmez. siz o ilacı alana kadar beyninizin etini yer. 'iyi be iyi, ver içeyim...' dersiniz, mutlu olur. 'o ilacın tadı kötü, sevmiyorum!!' diye mızmızlanır, salaklık yapıp içmezseniz, bir de üzerine gidip hasta olursanız, yine küsmez, gücenmez. 'ben sana dememiş miydim?' diye sorar ama yine yüreği dayanmaz, bir hemşire, doktor gibi size bakar.
hakkı ödenmez anaların. bu da sebeplerden sadece biridir.
