o kadar hasta olurum hiç bi şekilde kimseyi inandıramam doktorları bile hastalandığımda acı çektiğimde kimse umursamaz evet annem bile ve sonunda ölüyorum ben umrunuzda değil diye oturup hüngür hüngür için için ağlarım.
masasinda dizi dizi ilaçlar barindiran,akciger rontgenini, beyin mr'larini, bilimum tahlillerini isyerindeki panosuna asan ve durup durup onlari seyreden kisi. sonra bu kisi, hafif bir bas agrisi sebebiyle kosarak doktora gider. doktorun dedikleri onu pek kesmez, asla ikna olmaz. dönünce internet marifetiyle arastirma yapar ve "nasilsin?" sorusuna "hmm... sanirim beynimde tumor var!" cevabini verir. sonra tümör mümör olmadigi anlasilir, onun bas agrisi gecer ama kendisi bir bas agrisi olmaya devam eder. ayni ortamda calistiginiz icin, sizde bitmeyecek bas agrilari baslamasi da muhtemeldir.
sürekli hasta olan insanlardır. duydukları her hastalığın kendilerin de olmalarından korkarlar. ilaç kullanmaya bayılırlar. en küçük bir baş ağrısı için bile 2 aspirin bir de ağrı kesici kullananını bile gördüm* annelerini canından bezdirirler. anneleri ilaçları saklamaya başlar onlardan. hiçbir şeyi yokken bile doktora gitmek isterler. sürekli yatakta yorgun vaziyette uzanıp 'ah ölüyorum..neden tüm hastalıklar beni bulur.. ben demiştim size bir gün büyük bir hastalığa yakalanacam. ölecem sanırım' gibisinden cümleler kurarlar. artık ev sakinleri 'ya bir günde iyiyim de' derler. hastalık hastası bünye bir gün derki annesine 'anne bak bugün hiç söylenmedim'. anneside 'daha 10 dakika önce ne kadar kötü olduğunu söyledin ya' der. hastalık hastaları böyledir. ve hastalık hastası olduklarını kabullenmezler.
edit: kendimi anlattım ama annemin ağzından. bence ben böyle değilim gerçekten hastayım ben.
fransız yazar moliere'in yazdığı ve oyunu sahnelerken kalp krizi geçirip hayatını kaybettiği oyundur.
ayrıca tiyartoyla ilk ilgilendiğim zamanlarda * canlandırdığım ilk karakterin * bu oyunda olması nedeniyle benim için yeri her zaman farklı olan oyundur.
ve belki de bu oyun sayesinde tiyatro o eşsiz büyüsünü gösterdi ve o gün bu gündür beni kendisine ait hissettirmeyi başardı.
(bkz: tiyatro aşkı)
bir kedi-köpek sevme seansından sonra, aşılı olduğu belgelendiği halde hayvanın vücutta bıraktığı herhangi bir izden kuduz tahminlerinde bulunup hayvanın günahını almak, ya da güncel olaylardan etkilenip vücuttaki her yarayı, kene görülmese de kene ısırığına yormak gibi aptalca eylemler içerisine giren kişi. hayatta yer etmek, başarılı olmaktan çok koca evrende ne kadar küçük kaldığını düşünüp bunun üzerine kafa yoran, inançlı kişilerdeki öteki dünya adlı manevi ilacına da sahip değilse s.çan kişidir. ölümden aşırı korkan, kontrol edemediği şeylerden tırsan kişidir sanki.
hastalığın artık bünyeye oturup kamp kurmasıdır. hasta olmasan dahi kendini kötü hissedip etrafındaki insanlara rahatsızlık verme durumu olarakta açılanabilir.
psiklojik bir şeydir. rahmetli nenemde de vardı. sürekli kendisine bir hastalık bulup ilaç almamazı isterdi. ısrarlara dayanamıyan dayım en sonunda ona bonibonun kahverengilerini seçip, ilaç kutusuna koyup vermişti. ondan sonra şikayetlerini kesen nenem ilaçların iyi geldiğini ve bi kutu daha almamızı söylemişti. ***
mutluluğu tababet ilminde aramayı düstur edinmiş insan modelidir.
bunlar domuzları eksik olmasına rağmen sürekli çevrelerine hasta olduklarını beyan etmek suretiyle ilgiye mazhar olma hedefi güderler.
bir de bunların çok bilmiş ayaklı eczane modelleri vardır ki bu sıfatı taşıyan güruh içerisindeki en tehlikeli klan bunlardır. bu zat-ı muhteremler çantalarında yahut ulaşabilecekleri yakın yerlerde(çekmece v.s) doğum kontrol hapından gripine kadar her nev'i ilacı saklar hatta ve hatta bir sorununuz olduğu zaman sizi muayene etmek suretiyle ihtiyacınız olan eczayı size sunmaktan mutluluk duyarlar.
hastalık hastaları içerisinde bir diğer önemli grup ise doktorlar hakkında yorum yapan(ki biz bu klana ordinaryuslar klanı diyoruz) gruptur.
bunlar kendi aralarında münazara yapmak suretiyle doktorun mesleğinde başarılı mı yoksa başarısız mı olduğunu tartışırlar. şayet doktora gidip muayene olmuşlar ve doktor herhangi bir bulguya rastlamayıp ilaç yazmamışsa kötü doktordur. fekat doktorumuz hastada kırktan ziyade sorun tesbit edip sağlık karnesini ilaç yazmak suretiyle doldurduysa ondan iyi doktor yoktur.
ne mutludur o doktoru okutan hocaya ne mutludur o doktora muayene olan hastaya...
