evlat her zaman annenin gözbebeğidir ama hasta olunca pek bir düşkün olur anne, yemekler önünüze gelir, mütemadi aralıklarla nasılsın diye sorulur, bi ihtimam bi ihtimam..
şımarılır tabi doğal olarak ama iyileşince eski düzene dönülür bi nevi bitarafınıza tekme yemiş gibi olursunuz, ee böyle iyiydik denir içten içe. *
onun kucağında bayılıyorsanız, onun* gözyaşlarına boğulmasına neden olmak durumudur. bugüne kadar üzdüğümüz yetmezmiş gibi bir de bizimle uğraşırlar hasta zamanlarımızda. aslında her zaman bitanesiyizdir annelerimizin ama hasta olunca, bu durumu daha yoğun hissediyoruz galiba.***
- yine mi televizyonu kapatmadan uyudun allahın cezası!? şuraya bak, oda değil ahır sanki, şimdi biri gelip bu halimizi görse hiç utanmayacak mısın? sen ne biçim evlat yetiştirmişsin deseler ne cevap veririm?
hasta mode on:
- oğlum, annesinin meleği, yine o katilli diziyi mi izledin? * sabah baktım o ingilizce kanal açık. hangi kazağını bulamadın, o yeşil çizgili olanı mı? makinaya atmıştım ben onu. ah evladım, şimdi biri gelip görse diyecek hiç mi bakmıyor bu anne evladına, hadi toparlan iyileş de kimseler böyle güçsüz hasta görmesin seni emi canım oğlum? hangi çorbadan yapayım sana?
